“Hi-hat Loda Halama” to rewia na aktorkę i rytm, to minimalizm w spojrzeniu na wielką biografię Lody i rozmach rewii – gatunku nieistniejącego dziś w dawnym formacie. To dekonstrukcja i poszukiwanie nowego języka. To performatywne przetwarzanie tradycji. To artystyczny hologram, impresja ekspresji utrwalonej w pamięci po Halamie.
Dominika Jarosz i Hubert Zemler – wszechstronna performerka i wybitny perkusista na jednej scenie, w spektaklu będącym wariacją na temat twórczości Lody Halamy – artystki, która swoim talentem podbiła artystyczną Warszawę II RP.
Pomysł na spektakl wziął się z osobistej fascynacji Dominiki Jarosz postacią wybitnej tancerki, z osobistej potrzeby zderzenia (hi-hat) współczesnej performerki z dorobkiem Halamy; z połączenia tego, co w ekspresji ruchowej wysokie, z tym, co lżejsze i służące rozrywce – stąd spektakl stał się przestrzenią połączenia wymagającej choreografii z estetyką jazzową oraz piosenką popularną, propagowaną przez Halamę (“A ja mam nogi”, “Lim-pam-pom”).
W twórczości Lody ważną rolę odegrało czerpanie przez nią inspiracji artystycznych z wielu światowych kultur i przekładanie ich na własny język artystyczny, jednocześnie popularyzujący w ówczesnej Warszawie tańce latynoamerykańskie, japońskie, kaukaskie i wiele innych. Halama miała charyzmę, potrafiła zjednać sobie ludzi, dlatego otaczała się artystyczną śmietanką Warszawy, współtworząc ducha kulturalnej stolicy tamtych czasów. Życie Halamy było podporządkowane nieustannemu procesowi rozwoju artystycznego, przełamującego bariery kulturowe i szukającego nowych synkretycznych jakości.
Pod wieloma względami biografia Halamy przypomina pracę, jaką podejmuje artysta performatywny, podążający w swych impresjach za wewnętrznym głosem i występujący wobec zagadnienia, które z nim szczególnie rezonuje. Świat przedstawiony spektaklu został powołany do życia za sprawą ucieleśnionych fantazmatów i ekspresji artystycznych twórców spektaklu.
Twórcy:
Wykonanie - Dominika Jarosz
Muzyka i perkusja - Hubert Zemler
Reżyseria - Dawid Żakowski
Dramaturgia - Patrycja Babicka
Choreografia - Daniela Komędera-Miśkiewicz
Konsultacja ekspercka/współpraca kostiumograficzna - Atelier Konrad Bikowski
Asystentka - Jagoda Komorowska
Reżyseria światła - Tadeusz Perkowski
Produkcja - Iwa Ostrowska
Stowarzyszenie Sztuka Nowa
